Z HISTORII I TRADYCJI SZKOŁY
Szkoła Podstawowa nr 2 w Humniskach zaczęła swoją działalność oświatową w 1957 roku w budynku obecnego Przedszkola Humnisie. Kierownikiem szkoły został Tadeusz Siwak. W bardzo trudnych warunkach, przede wszystkim lokalowych (do dyspozycji była jedna sala lekcyjna), 2 września 1957 roku odbyła się inauguracja roaku szkolnego 1957/1958. Była to szkoła składająca się jedynie z dwóch klas. Do klasy pierwszej uczęszczało 27 uczniów natomiast do drugiej 32 uczniów. W roku szkolnym 1958/1959 w szkole uczyło się już 117 uczniów w czterech klasach. Przed rozpoczęciem kolejnego roku szkolnego budynek szkoła otrzymała na własność. Niestety wymagał on gruntownego remontu. W pośpiechu i pełnym zaangażowaniu mieszkańców wsi wyremontowano 2 sale. Było to niewiele zważywszy na fakt, że w roku szkolnym 1959/60 do szkoły uczęszczało aż 151 uczniów w pięciu oddziałach. W 1961 roku szkoła była już pełną siedmioklasową z 208 uczniami. Stary budynek dzięki pomocy mieszkańców wsi oraz podinspektorowi Stanisławowi Wojtowiczowi został całkowicie wyremontowany w 1961.
Marzenia o nowej szkole dla dzieci nigdy jednak nie poszły w zapomnienie wśród mieszkańców małej strony Humnisk. Już w latach pięćdziesiątych została zakupiona 33a działka. W 1959 roku mieszkańcy w czynie społecznym zrobili 100 tys. sztuk cegły, a także zagaszono 15 ton wapna. Na początku lat sześćdziesiątych wykorzystując hasło Tysiąc Szkół na Tysiąclecie przystąpiono do uzyskania pozwolenia na budowę nowej szkoły. W 1962 roku zgromadzono pełną dokumentację techniczną wraz z kosztorysem. Pieniądze na ten cel zgromadzono dzięki organizowanym festynom, datkom mieszkańców oraz pieniądzom od Polaków z Ameryki.
Radość mieszkańców wsi była ogromna, gdy w kwietniu 1963 roku Szkoła Rzemiosł Budowlanych w Brzozowie wraz z Przedsiębiorstwem Robót Budowlanych w Sanoku rozpoczęła kopanie rowów oraz fundamentów pod nową Szkołę Tysiąclecia. Mieszkańcy wsi byli bardzo zaangażowani w budowę szkoły, szczególnie Karol Buczek oraz Edward Lasek.
9 czerwca 1963 roku został wmurowany akt erekcyjny przez dwóch posłów ziemi rzeszowskiej oraz władz lokalnych. Prace budowlane przebiegały bardzo szybko. Już tego samego roku władze powiatowe postanowiły, że 22 lipca 1964 roku nowy budynek zostanie oddany do użytku. Dzięki wsparciu finansowemu Centralnej Rady Związków Zawodowych prace wykończeniowe zostały na czas zakończone.
22 lipca 1964 roku sekretarz Komitetu Powiatowego PZPR w Brzozowie, Eugeniusz Felchner dokonał uroczystego otwarcia Szkoły Pomnika Tysiąclecia Państwa Polskiego im. XX-lecia PRL poprzez przecięcie wstęgi. Uroczystość zgromadziła licznie mieszkańców wsi, którzy pragnęli obejrzeć wnętrze nowo otwartej szkoły.
Rok szkolny 1964/65 rozpoczął się w nowym budynku szkolnym. Do szkoły uczęszczało 210 uczniów. Na parterze na czas remontu i adaptacji starego budynku szkoły na potrzeby maluchów ulokowano przedszkole. Grono pedagogiczne w składzie: kierownik szkoły Tadeusz Siwak, Maria Kaczurbowa, Sylwia Kucharska, Wanda Pilawska, Henryka Florczak, Ewa Wójcik, Irena Bodzioch rozpoczęło pracę z wychowankami w pięknych przestronnych salach. Do dyspozycji była sala fizyczno-chemiczna oraz zajęć praktycznych.
W listopadzie 1964 roku została założona Drużyna Harcerska im. Karola Świerczewskiego i działała do lat 90-tych.
Rok szkolny 1965/66 przyniósł zmiany na stanowisku kierowniczym szkoły. Dotychczasowy kierownik Tadeusz Siwak na własną prośbę przeniósł się na równorzędne stanowisko do Jasionowa natomiast nowym kierownikiem został Henryk Skopiński. Dzięki jego staraniom przy współpracy rodziców z otrzymanej państwowej dotacji wybudowano drogę dojazdową, odprowadzono wodę spadową, założono kwietniki wokół szkoły. W roku szkolnym 1966/67 zgodnie z ustawą z dnia 15.07.1961r. nastąpiła reorganizacja szkolnictwa podstawowego. Po raz pierwszy w historii wprowadzono do szkół podstawowych klasę ósmą. 17 czerwca 1967 roku żegnano pierwszych absolwentów klasy ósmej. Komitet Rodzicielski w porozumieniu z kierownikiem szkoły nadal pracował nad właściwym zagospodarowaniem obejścia szkoły. Doprowadzono bieżącą wodę do budynku szkoły. Z budżetu szkoły zostały zakupione drzewka owocowe. W roku 1966 został założony szkolny sad. Obok niego, na specjalnie wydzielonej działce młodzież pielęgnowała kwiaty. W roku szkolnym 1967/68 do szkoły uczęszczało 202 uczniów. Mimo, iż budynek był nowy za zgodą Wydziału Oświaty przebudowano świetlicę oraz szatnię.
W kolejnym roku szkolnym swoją działalność rozpoczął szkolny chór. Jego opiekunem został Jan Heś. W roku szkolnym 1970/71 do szkoły uczęszczało 209 dzieci. Komitet Rodzicielski w ramach Uniwersytetu dla Rodziców zorganizował pedagogizację rodziców uczniów uczęszczających do szkoły. Dzięki staraniom kierownika szkoły pracownia praktyczno-technicza została doposażona w odpowiednie maszyny i urządzenia. Po raz pierwszy zostaje zorganizowane dożywianie w porze jesienno-zimowej. W roku szkolnym 1971/72 szkoła w związku z ustawą z dnia 27.04.1972 roku zmieniła nazwę na Zbiorcza Szkoła Gminna w Przysietnicy – Szkoła Podstawowa nr 2 w Humniskach. Dyrektorem szkół gminnych został Władysław Wolański. Rok 1977 przyniósł kolejną zmianę w jej nazwie. Decyzja Kuratorium Oświaty
i Wychowania w Krośnie Szkołą Gminną została szkoła w Brzozowie. Ze względu na to Szkoła w Humniskach otrzymała nazwę Zbiorcza Szkoła Gminna w Brzozowie, Szkoła Podstawowa nr 2 w Humniskach. W tym samym roku dzięki pieniądzom pozyskanym za dzierżawę szkoły w okresie letnim na obiekt kolonijny odnowiono zewnętrzną elewację, doprowadzono bieżącą wodę oraz wykonano kanalizację. Dzierżawę fabryce Polmo kontynuowano jeszcze przez kolejne 5 lat.
Początek lat 80-tych nie był łatwy dla szkoły ze względu na atmosferę panującą w całym kraju. Brakowało dosłownie na wszystko, nawet na kredę. Mimo to w trakcie roku szkolnego 1980/81 została zbudowana tzw. „zielona sala gimnastyczna”. Została ona wybudowana przez uczniów na zajęciach technicznych pod kierunkiem Henryka Skopińskiego. Kolejnym przedsięwzięciem w 1981 roku w celu poprawy warunków w szkole była wymiana pieców kaflowych na centralne ogrzewanie. Prace te wykonał Zespół Szkół Budowlanych w Brozowie. W roku szkolnym 1981/82 uchwalono dzień 1 wrzesień Świętem Szkoły. W wyniku ogłoszenia stanu wojennego działalność szkoły zawieszono na okres 2 tygodni. Jeszcze w grudniu tego roku ukończono instalację centralnego ogrzewania. W kolejnym roku uczniowie pod opieką Henryka Skopińskiego wykonali „ogródek geograficzny”. Podczas trwania roku szkolnego w każdy poniedziałek odbywały się apele szkolne, które przybierały różne formy, od zwykłych apeli informacyjnych po organizację spotkań z kombatantami wojennymi, działaczami społecznymi. W roku szkolnym 1984/85 dokonano radiofonizacji całego budynku. Podczas przerw na szkolnych korytarzach rozbrzmiewała muzyka z radiowęzła. W czynie społecznym z inicjatywy dyrektora szkoły zostało zbudowane boisko do koszykówki.
29 czerwca 1985 roku cała społeczność szkolna pożegnała dyrektora szkoły, Henryka Skopińskiego, który po 20 latach pracy w Humniskach odszedł na emeryturę. Dzięki jego staraniom i niezwykle oddanej pracy na rzecz szkoły Szkoła Podstawowa nr 2 w Humniskach była jedną z najlepszych pod względem bazy i stanu sanitarno-higienicznego w gminie.
Obowiązki dyrektora w 1985 roku przejął Krzysztof Kosiorek. W roku szkolnym 1985/86 do szkoły uczęszczało 249 uczniów, rok później 258. Nowym przedsięwzięciem było zorganizowanie akcji Szklanka mleka dla każdego ucznia. W roku szkolnym 1987/88 rozpoczyna swoja działalność koło fotograficzne. W 1988 roku utworzono Spółdzielnię Uczniowską. Skupiała ona 126 uczniów, którzy wnieśli wkład kwocie 50 zł.
Jej działalnością zajmowała się Anna i Janusz Mendyka. Dyrektor K. Kosiorek
w dokumentacji szkolnej podkreśla aktywność działalności Samorządu Uczniowskiego prowadzonego przez Alinę Zygarowicz, a także koła SK PCK prowadzonego przez Zdzisławę Feret. Jego członkowie prowadzili zbiorki kwestorskie, opiekowali się osobami niepełnosprawnymi, a także organizowali imprezy promujące zdrowy styl życia. Aktywnie działało również koło LOP, którego opiekunem była Irena Bodzioch. Od roku 1989 swoją działalność związaną z krajoznawstwem i turystyką oraz ekologią rozpoczyna wraz z uczniami Danuta Śnieżek. Z początkiem roku szkolnego 1990/91 rozpoczęto organizowanie wyjazdów na basen do Sanoka pod opieką Danuty Huber.
W 1992 roku Alina Zygarowicz zastępując Krzysztofa Kosiorka została dyrektorem szkoły. W roku szkolnym 1992/1993 budynek szkoły poddano generalnemu remontowi. Zmieniono pokrycie dachowe oraz zainstalowano nowe odgromienie. Aluminiową instalację elektryczną zmieniono na miedzianą. We wszystkich klasach położono nowe tynki. W prace zaangażowani byli przede wszystkim rodzice dzieci, które uczęszczały do tej szkoły. W 1993 roku po raz pierwszy zostaje zorganizowany konkurs przyrodniczo-ekologiczny Salamandra. W kolejnym roku szkolnym z inicjatywy pani dyrektor rozpoczęto budowę pełnowymiarowej sali gimnastycznej. W październiku 1994 roku powołano Społeczny Komitet Budowy Sali gimnastycznej. W 1995 roku rozpoczęto jej budowę. Jak zawsze tak i tym razem mieszkańcy nie zawiedli. Z zapałem zabrali się do pracy i sami przygotowali teren pod budowę, a następnie wykopali fundamenty pod nową salę. Prace trwały prawie 10 lat, ponieważ salę oddano do użytku w 2005 roku. W czasie budowy sali wielokrotnie szkoła mogła liczyć na pomoc SITPNiG. Ufundowali płyty i deski na drogę dojazdową, potrzebne maszyny. Wsparli szkołę również w pracach budowlano-remontowych. W zamyśle inicjatorów budowy sali miała być ona miejscem organizowania różnorakich uroczystości szkolnych, ale także by służyła integracji szkoły z mieszkańcami Humnisk.
Wkrótce później z inicjatywy dyrektor Aliny Zegarowicz postanowiono zmienić dotychczasowe imię szkoły. Po wielu konsultacjach Rada Pedagogiczna i Samorząd Uczniowski w porozumieniu z rodzicami zdecydowali o nadaniu szkole imienia Twórcy i Pionera Przemysłu Naftowego – I. Łukasiewicza. 8 czerwca 1995 roku odbyło się uroczyste nadanie imienia szkole. Podczas uroczystości została odsłonięta tablica pamiątkowa na górnym korytarzu. Odsłonięcia tablicy dokonał Burmistrz Brzozowa Józef Rzepka.
Dokładnie 6 miesięcy później szkoła otrzymała sztandar – symbol najwyższych wartości moralnych, męstwa i odwagi ufundowany przez SITPNiG. Na uroczystość przybyły poczty sztandarowe z Strachociny i Ropienki. Akt nadania szkole sztandaru w imieniu Burmistrza Brzozowa Józefa Rzepki odczytała Sekretarz Gminy Maria Gowda. Przekazania sztandaru dyrektorowi szkoły Alinie Zegarowicz dokonał dyrektor sanockiego Zakładu Górnictwa i Nafty Gazu Józef Sozański. Od tego momentu 8 grudnia stał się dniem, w którym obchodzone jest Święto Szkoły. SP nr 2 w Humniskach dołączyło od tego momentu do szacownego grona szkół noszących imię znakomitego Polaka, który dał początek rzeczom wielkim i niezniszczalnym.
Z chwilą otrzymania imienia nasza szkoła zyskała możliwość współpracy z SITPNiG. Czas pokazał, że zyskaliśmy wspaniałych, niezawodnych przyjaciół. Przez lata wspierali i wspierają różnorodne poczynania na rzecz społeczności szkolnej. SITPNiG jest ofiarodawcą potrzebnego sprzętu sportowego, doposażenia sali komputerowej, licznych pamiątek, upominków i słodyczy dla uczniów w czasie corocznej Spartakiady Szkół im. I. Łukasiewicza. Przedstawiciele SITPNiG chętnie uczestniczą w ważnych dla szkoły wydarzeniach: rozpoczęciu roku szkolnego, pasowaniu na uczniów klasy pierwszej, Święcie Szkoły, uroczystościach rocznicowych. Każdego roku pierwszaki otrzymują od SITPNiG prezenty (przybory szkolne) z okazji pasowania na ucznia.
Od tego również momentu społeczność szkolna rozpoczęła uczestniczyć w Sesjach Szkół im. Ignacego Łukasiewicza oraz Spartakiadach. Wyjazdy na spotkania organizowane w ramach Sesji integrują uczniów z całej Polski ze szkól noszących imię tego znakomitego Polaka. Podczas ich trwania młodzież ma możliwość wzięcia udziału w licznych atrakcjach przygotowanych na tę okazję (np. gry miejskie, pokazy chemiczne), a także zawalczenia o tytuł najlepszego w konkursie wiedzy o Ignacym Łukasiewiczu. Spartakiady to rozgrywki sportowe organizowane również przez szkoły imienia I. Łukasiewicza. Nasi uczniowie kilkukrotnie pokonywali konkurencję i stawali na najwyższym podium zdobywając I miejsce.
Rok 1999 przynosi reformę systemu oświaty. Nasza szkoła stała się tylko 6-letnią szkołą podstawową, a jej uczniowie kontynuowali naukę w 3-letnim Gimnazjum w Brzozowie. Trudny to okres szczególnie dla nauczycieli, gdyż mniejsza liczba uczniów spowodowała redukcję etatów nauczycielskich.
2004 rok przynosi kolejne zmiany w wyglądzie szkoły. Był to czas, kiedy to budynek szkoły był w remoncie. Latem 2004 roku szkoła została częściowo odnowiona. Wyremontowano prawe skrzydło budynku. Na parterze powiększono sekretariat, wymieniono okna i drzwi, na I piętrze łazienkę dla chłopców. Sekretariat oraz pokój dyrektora został pomalowany oraz wyposażony w nowe meble. Na parterze dobudowano sanitariat dla nauczycieli. W trakcie trwania wakacji zmodernizowano kotłownię na gazową. W dawnej sali gimnastycznej urządzono szatnię dla uczniów. Wykonano nowe wejście do szkoły, dobudowano pomieszczenie dla pracowników obsługi. Korytarz w nowej części szkoły został wyłożony płytkami. Również obejście wokół szkoły zostało wyłożone kostką brukową. W pracach remontowych jak zawsze pomagali rodzice, dzięki którym wszystkie prace zostały zakończone jeszcze przed pierwszym dzwonkiem nowego roku szkolnego. A pracy było dużo, gdyż dodatkowo pomalowane zostały wszystkie klasy oraz korytarze. W klasach wycyklinowano także parkiety. Wszystko to było możliwe dzięki pomocy władz gminy oraz funduszom ze zbiórki złomu. Przy wsparciu rodziców tym także roku odnowiono elewację północnej strony budynku oraz położono kamień.
Z dniem 1 września 2004 roku, dyrektor Alina Zygarowicz przechodzi na emeryturę, a w wyniku konkursu dyrektorem szkoły zostaje Małgorzata Woźniak. Powrócił temat dokończenia budowy sali gimnastycznej. Udało się! 1 września 2005 roku dzięki staraniom dyrektora, przy wsparciu ówczesnych władz gminy do użytku została uroczyście oddana nowa sala gimnastyczna (po prawie 11 latach). Jej powierzchnia użytkowa wynosi 544m2. Dodatkowo zostało wybudowane zaplecze sanitarne wraz z prysznicami oraz szatnie. W tym dniu spełniło się marzenie ludzi, którzy jeszcze w 1964 roku wznosili mury tejże szkoły, by uczniowie mieli możliwość uprawiania różnych dyscyplin sportowych bez względu na warunki panujące na dworze. Oficjalnego otwarcia sali gimnastycznej podczas Gminnej Inauguracji Roku Szkolnego 2005/2006 dokonał Burmistrz Brzozowa Zdzisław Wojdanowski. Wstęgę przecięli: poseł Elżbieta Łukacijewska, dyrektor szkoły Małgorzata Woźniak, przewodniczący Rady Miejskiej w Brzozowie Tadeusz Sperber, emerytowana dyrektor szkoły Alina Zygarowicz oraz ówczesny sołtys wsi Jacek Stemulak
W grudniu tegoż roku szkoła obchodziła 10-lecie nadania Imienia i poświęcenia Sztandaru. Z inicjatywy pani dyrektor powstał pomysł, by szczególnie zasłużonym dla szkoły przyznawać tytuł Przyjaciel Szkoły. Po raz pierwszy w 2005 roku tytułem Przyjaciela Szkoły uhonorowano Zdzisława Wojdanowskiego – Burmistrza Brzozowa oraz przedstawiciela SITPNiG – Wiesława Turzańskiego. W 2006 roku społeczność szkolna tytuł Przyjaciela Szkoły nadała Henrykowi Skopińskiemu, emerytowanemu dyrektorowi szkoły w latach 1965-1985. W 2010 roku tytuł ten otrzymała emerytowana dyrektor szkoły – Alina Zygarowicz oraz Burmistrz Brzozowa – Józef Rzepka.
Rozpoczęta w 2002 roku współpraca szkoły z Fundacją Pomocy Dzieciom im. S. Bieńczak jest nadal kontynuowana. Efektem tej współpracy jest coroczny udział uczniów w akcji charytatywnej „Tydzień Solidarności z ubogim dzieckiem”. Zebrane pieniądze przeznaczane są na potrzeby naszych uczniów. Fundacja przyznaje zapomogi na zakup leków, odzieży i podręczników. Dodatkowo dofinansowuje udział uczniów w imprezach kulturalnych, a także jest jednym ze sponsorów Regionalnego Konkursu Przyrodniczo-Ekologicznego „Salamandra” organizowanego od lat w szkole. Od 2009 roku Fundacja przyznaje jednorazowe stypendia naukowe dla uczniów za rozwój zainteresowań, osobowości i zaangażowanie w działalność na rzecz szkoły i środowiska, a jej Prezes – p. Andrzej Bieńczak jest gościem wielu szkolnych uroczystości.
W grudniu 2005 roku została oddana do użytku pracownia komputerowa otrzymana w ramach projektu Pracownie komputerowe dla szkół współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego. Dzięki nowej pracowni uczniowie mogli zapoznać się z zasadami działania komputera, korzystania z wielu programów edukacyjnych oraz poznawać zasoby Internetu. Pracownia jest do dziś wykorzystywana nie tylko na zajęciach technologii informatycznej, ale także w szerokim zakresie z innych przedmiotów.
Jeszcze w tym samym roku tuż przed nastaniem chłodów na pierwszym piętrze wymieniono grzejniki w salach lekcyjnych. Zostały również zakupione i zamontowane na parterze nowe drzwi do poszczególnych klas.
W roku szkolnym 2005/2006 zostało uporządkowano obejście wokół szkoły. Obok szkoły powstał zielony teren pod przyszłe boisko. Przed budynkiem zagospodarowano plac, powiększono parking, urządzono nowe klomby z kwiatami oraz posadzono krzewy ozdobne. Skarpy znajdujące się od strony ulicy wykarczowano, uporządkowano, a następnie posiano trawę. Ponadto dzięki wsparciu SITPNiG wykonano zadaszenie przed wejściem głównym do budynku.
W kolejnym roku szkolnym przy wydatnej pomocy Rady Rodziców zakupiono do szkoły nowy sprzęt nagłaśniający. Wcześniej szkoła oprócz radiowęzła nie posiadała innych głośników, a do dyspozycji był tylko jeden mikrofon. Od tego momentu wszystkie ważne uroczystości mogły odbywać się na sali gimnastycznej, wszelkie akademie i apele zyskały nową oprawę.
Z dniem 1 września 2007 roku starania rodziców, a także przychylność władz gminnych przyniosły efekt w postaci ustanowienia publicznego Gimnazjum Nr 2 w Humniskach, a już 1 marca 2008 roku Szkołę Podstawową Nr 2 im. Ignacego Łukasiewicza i Gimnazjum Nr 2 połączono w Zespół Szkół Nr 2w Humniskach. Była to wielka radość dla całej społeczności szkolnej. Dyrektorem Zespołu została Małgorzata Woźniak.
W 2008 roku po raz pierwszy z inicjatywy Rady Rodziców i dyrektor szkoły został zorganizowany Festyn Rodzinny. Stał się on imprezą cykliczną, integrującą mieszkańców Humnisk, zwłaszcza rodziny uczniów uczęszczających do Zespołu Szkół Nr 2 w Humniskach. Co roku prężnie działająca Rada Rodziców wykazuje się wyjątkowym talentem organizacyjnym. Na przybyłych gości zawsze czekają liczne atrakcje sportowe, kulinarne i artystyczne gwarantujące dobrą zabawę i mile spędzony czas w rodzinnym gronie.
W trakcie trwania roku szkolnego wymieniono ławki i krzesełka w dwóch salach. Do pracowni przyrodniczej zakupiono nowe meble natomiast do pokoju nauczycielskiego krzesła. Latem 2009 roku całkowicie wymieniono wszystkie gazetki ścienne na korkowe tablice, odnowiono tablice szkolne.
Z początkiem roku szkolnego 2009/10 szkoła dołączyła do kilku projektów edukacyjnych współfinansowanych przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Były to m.in. Szansa dla każdego Ucznia, Pierwsze doświadczenia uczniowskie drogą do wiedzy, Indywidualizacja procesów nauczania w klasach I-III, Szkoła wykorzystanych szans, Radosna Szkoła. W szkole obok istniejących utworzono dodatkowe zajęcia pozalekcyjne: przyrodnicze, wokalno-muzyczne, taneczne, teatralne i dydaktyczno-wyrównawcze, fizyczno-astronomiczne, chemiczne. Dzięki udziałowi w tym projekcie szkoła wzbogaciła się w wiele nowoczesnych pomocy dydaktycznych. Została doposażona pracownia chemiczno-fizyczna oraz geograficzna. Szkoła z inicjatywy pani dyrektor przystąpiła także do programów mających na celu promocję zdrowego stylu życia , m.in. Owoce w szkole, Szklanka mleka. Co rocznie uczniowie uczestniczą również w zajęciach prowadzonych w ramach programów Klub Bezpiecznego Puchatka oraz Bezpieczne wakacje. W 2010 roku zostało wznowione wydawanie gazetki szkolnej Nasza Dwójka. Gazetka w 2012 roku została najlepszą gazetką szkolną w powiecie, natomiast w 2013 i 2014 roku znalazła się wśród najlepszych w kraju.
W 2010 roku szkoła przystąpiła do programu Katyń ocalić od zapomnienia. Tegoż roku zostały posadzone na terenie szkoły dwa dęby upamiętniające pomordowanych w Katyniu – inspektora Policji Państwowej Karola Fuchsa oraz kapitana Wincentego Kwiatkowskiego.
Na wakacjach 2010 roku zostały odnowione korytarze oraz sale lekcyjne. Ponadto zakupiono przenośne komputery oraz rzutniki multimedialne. W sali komputerowej oraz pokoju nauczycielskim zostały położone nowe podłogi. W kolejnym roku szkolnym odnowiono kolor ścian pokoju nauczycielskiego, dolnego korytarza i szatni. Nadal na ile było to możliwe wspólnie z Radą Rodziców dyrektor szkoły wyposażał pracownie w najnowszy sprzęt elektroniczny. W 2011 roku odnowiono szatnię.
W roku szkolnym 2012/13 uczniów powitały odnowione ściany dolnego korytarza oraz sale klas I-III SP. Końcem roku szkolnego dokonano zakupu części szafek do szatni dla uczniów. Była to niezwykła lekcja odpowiedzialności za siebie i innych dla uczniów. Na wakacjach w budynku trwały prace remontowe przysposabiające dawne archiwum szkoły na miejscową placówkę biblioteki gminnej, która została przeniesiona w 2014 roku z Przedszkola Humnisie. Na terenie szkoły, na dolnym korytarzu wydzielono przestrzeń, na której powstało nowe szkolne archiwum. Z inicjatywy dyrektor odbyły się ćwiczenia ewakuacyjne w razie alarmu w szkole.
Jeszcze w tym samym roku, jesienią ogrodzono szkołę oraz zamontowano nową bramę wjazdową. W kolejnym roku doposażono szatnie w kolejne szafki. Młodzież od dawna zabiegała o nie. W 2014 roku ich marzenie o szatni, niczym z amerykańskiego filmu, spełniło się. Przestrzenna, z kolorowymi szafkami szatnia zaprasza uczniów w progi szkoły. Każdy z nich ma własne miejsce na przechowywanie swoich rzeczy w szkole. Odmalowano całą salę gimnastyczną. W sierpniu 2014 roku rozpoczęto budowę boiska wielofunkcyjnego. Do użytku zostanie oddane jesienią – 17 października 2014r.
Dzięki współpracy z rodzicami, Przyjaciółmi Szkoły stworzone zostały jak najlepsze warunki dla rozwoju dzieci i młodzieży. Pedagodzy na czele z panią dyrektor starają się wychowywać podopiecznych na prawych, szlachetnych i mądrych ludzi. Podczas zajęć pozalekcyjnych rozwijane są różnorodne zainteresowania uczniów. Uczniowie chętnie biorą udział w konkursach, zawodach sportowych, stosują zasady fair play i osiągają nie małe sukcesy. Dzięki organizowanym wycieczkom krajoznawczym poznają świat i piękno przyrody.
Nasza szkoła była i jest, szkołą przyjazną, kreatywną i bezpieczną dla uczniów, integrująca rodziców i lokalną społeczność wokół swoich działań.
Marta Władyka